آموزش و پرورش استفاده صحیح از تکنولوژیهای ارتباطی را آموزش دهد
یک روانشناس با تأکید بر اینکه آموزش و پرورش باید استفاده صحیح از تکنولوژیهای ارتباطی را به کودکان و نوجوانان آموزش دهد، گفت: در این صورت آسیب ناشی از چنین تکنولوژیهایی به مراتب کاهش مییابد.
کیانوش هاشمیان در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی باشگاه خبری فارس «توانا»، اظهار داشت: در جامعه ما ابزارهای ارتباطی زیادی وجود دارد که یکی از این ابزارها، بلوتوث است؛ که این ابزار، زمینه ارتباط سریعتر افراد با یکدیگر را فراهم کرده است.
وی افزود: متأسفانه ابزارهای ارتباطی با سرعت و بدون توجه به فرهنگ جامعه، وارد کشورمان میشوند و آسیبهای فراوانی را به همراه دارند؛ که بلوتوث نیز یکی از این ابزارهای ارتباطی است.
هاشمیان تصریح کرد: امروزه بیش از آنکه از ابزارهای ارتباطی به شکل درست استفاده شود؛ این ابزارها مورد سوءاستفاده قرار میگیرند.
وی بیان داشت: افراد از تلفن و کامپیوتر به گونههای متفاوت استفاده میکنند و هر کدام بسته به نوع استفاده، اثرات متفاوتی را بر جوانان میگذارد.
این روانشناس با تاکید بر ضرورت آموزش درست از تکنولوژی گفت: استفاده از هر تکنولوژی اگر با آموزش صحیح همراه باشد و از آن سوءاستفاده نشود، میتواند در ارتقای تکنولوژی مؤثر باشد.
وی با اشاره به تاثیر بلوتوث بر جوانان گفت: اگر جوانها میخواهند اوقات فراغت سالمی داشته باشند، باید از وسایل ارتباطی به شکل درست استفاده کنند؛ بنابراین جوانها با ارتباط صمیمی با خانوادههایشان میتوانند خلاءهای عاطفی خود را پر کنند.
هاشمیان در پایان گفت: آموزش و پرورش به عنوان یک نهاد موثر فرهنگی میتواند شیوه درست استفاده از تکنولوژیهای ارتباطی را به طور مستقیم یا غیرمستقیم آموزش دهد؛ تا از این طریق آسیبهای ناشی از این تکنولوژیها را کاهش دهد
آموزش بیان فکر بدون خشونت و پرخاشگری به کودکان
انتخاب بهترین راه حل با احترام به رای دیگران
بسیاری از پدر و مادرها زمانی که فرزندان شان با خواسته های آنها مخالفت می کنند و دست به خشونت و پرخاشگری می زنند بی نهایت می رنجند و دچار احساس ناامیدی و یأس می شوند. پرسش این است که چگونه می توان روش های مشارکت، همکاری و حل اختلاف را به کودکان و نوجوانان آموخت؟ اگر هدف والدین آن است که فرزندان شان دست از دعوا و کشمکش بردارند، باید به آنها شیوه ها و مهارت های جدید حل اختلاف را بیاموزند تا بتوانند در صورت لزوم با به کار بستن این روش ها، مسائل و اختلاف هایشان را حل کنند. کودکان و نوجوانان برای ورود به اجتماع و آغاز زندگی جمعی خود به دانستن روش های متعارف و پذیرفته شده یی برای گفت وگو و حل مسائل شان نیاز دارند تا بتوانند بدون خشونت و پرخاشگری، افکار و عقاید خود را بیان کنند و از آن نتیجه یی درست و منطقی بگیرند. آنها همچنین باید بتوانند در غیاب والدین و بزرگ ترهایشان، رفتاری مسوولانه، مستقلانه و اجتماع پسند داشته باشند. یافته های مختلف نشان می دهد میزان توانایی کودکان در پذیرش اصول قراردادی اجتماع، ارتباط مستقیمی با تجربه های اولیه کودک و شیوه نگرش او به شرایط مختلف زندگی دارد. کودکی که بتواند به چند راه حل برای رفع مشکلش فکر کند، به طور حتم نسبت به کودکی که تنها به یک راه حل فکر می کند، رفتارهای اجتماعی قابل قبول تری از خود نشان خواهد داد. در اینجا به مراحل کلی آموزش مهارت های حل اختلاف به کودکان اشاره می کنیم. درک احساس ها و هیجان ها خوب است پدر و مادر درباره تمامی احساس ها و هیجان های مختلف با فرزندشان صحبت کنند و علائم و نشانگان آنها را به او یاد بدهند. برای مثال «خنده و نشاط او ناشی از احساس شادی است یا گریه او نشانه ناراحتی و درد اوست یا خشم او نشانه ناکامی او در رسیدن به خواسته اش است.» سپس به او بیاموزند زمانی که از مساله یی احساس افسردگی یا ناراحتی می کند، ابتدا بکوشد علت اصلی آن را پیدا کند. برای مثال از خودش بپرسد؛ «چه اتفاقی موجب ناراحتی من شده است؟» او باید سعی کند بدون هیچ گونه قضاوت و پیشداوری و در کمال آرامش پاسخ این پرسش را پیدا کند. تمرکز بر نوع احساس خود کودکان همیشه همه چیز را از دید خودشان می نگرند. آنها ممکن است کاملاً نسبت به رفتارهایشان و تاثیری که بر دیگران می گذارند، بی تفاوت باشند. ولی زمانی که خواسته ها و نیازهای آنها با خواسته ها و نیازهای کودکان دیگر تداخل پیدا می کند، برای اینکه بتوانند احساس های آنها را هم در نظر بگیرند، باید رفتارهای منصفانه و همدلانه را به آنها آموخت تا بتوانند در شرایط مختلف خودشان را جای دیگران قرار دهند. هدف یابی هنگامی که کودک بتواند مشکلش را درست تشخیص دهد، بهتر می تواند راه حل آن را پیدا کند. زمانی که پدر و مادر شاهد دعوا و کشمکش دو فرزندشان با یکدیگر هستند، خوب است به آن دو کمک کنند تا با شناخت علت اصلی اختلاف شان، با استفاده از روش های مسالمت آمیز گفت وگو و صحبت، درصدد حل و رفع آن برآیند. برای مثال از آن دو بخواهند درباره احساس خود و احساس دیگری صحبت کنند. زمانی که توانستند یکدیگر را درک کنند، آنگاه فکر کنند چه راه حلی برگزینند که هر دو راضی و خرسند باشند. بررسی راه حل های جایگزین برای اینکه به کودکان کمک کنید تا مشکل شان را خود حل کنند، ابتدا باید یاد بگیرند خوب به آن فکر کنند. پدر یا مادر می تواند در این شرایط نقش تخته سیاه را بازی کند یعنی می تواند زمانی که بچه ها راه حلی پیشنهاد می کنند، گفته و نظر آنها را بلند برایشان تکرار کند و بپرسد که آیا راه حل دیگری می توانند پیدا کنند یا خیر؟ کنترل احساس و هیجان از آنجایی که بیشتر کودکان ممکن است فکر کنند ایده و راه حل خوبی ندارند، بزرگ ترها می توانند به آنها کمک کنند. اگر کودکی به یافتن راه حل جدیدی نیاز دارد، پیشنهاد کنید در فرصت بهتری درباره اش فکر کند. بررسی و ارزیابی پیامدها پس از آنکه بچه ها تمام نظرها و ایده هایشان را مطرح کردند، خوب است نتایج و پیامدهای تصمیم هایشان را یکی یکی بررسی کنیم. از آنها بپرسید؛ «اگر تو این کار را انجام دهی، چه اتفاقی می افتد؟» یا «اگر تو این کار را انجام دهی، دوستت چه احساسی خواهد داشت؟» قضاوت بدون رفتارهای هیجانی بدیهی است بزرگ ترها همیشه در کنار کودکان نیستند تا به آنها بگویند چه رفتاری داشته باشند و چه کار کنند یا حتی راه حل دیگری به آنها پیشنهاد کنند. به همین دلیل بهتر است والدین و مراقبان، کودکان را تشویق کنند تا خودشان راه حل ها و نظرهای خودشان را بررسی و ارزیابی کنند و دریابند که کدام قابل قبول و کدام غیرقابل قبول است. تصمیم گیری هنگامی که کودکان خوب درباره ایده ها و راه حل های پیشنهادی شان فکر کردند، باید بهترین راه حل را برگزینند و با احترام گذاشتن به رای یکدیگر آن را بپذیرند. فرآیند آموزش حل مساله و اختلاف بین کودکان ممکن است خسته کننده به نظر بیاید و والدین ترجیح دهند خودشان به جای کودکان شان تصمیم بگیرند اما باید بدانند روش آنها کودکان را تشویق به فکر کردن و یافتن راه حل نمی کند. کودکان باید خود یاد بگیرند که در شرایط مختلف چگونه اختلاف هایشان را با استفاده از روش های مسالمت آمیز حل کنند
لپتاپ ویژه دانشآموزان عرضه شد فارس: شرکت اپل از ساخت لپتاپ ویژهای برای دانشآموزان و دانشجویان خبر داده است که با پردازنده 2 گیگاهرتزی و امکانات داخلی خود میتواند به صورت ویژه نیاز این دسته از کاربران را برطرف کند.
سر کلاس بموقع شوخ طبع باشید
روش تدریس و چگونگی برقراری ارتباط با دانش آموزان از موضوعاتی است که توجه به آن می تواند نقش مؤثری در بالا بردن کیفیت آموزشی در مدارس ایفا نماید. مدیریت روابط با دانشآموزان نیز به اندازه موضوع درس مهم است. در محیطی که دانش آموز با معلم خود احساس نزدیکی نکند و از او بترسد و یا به او اعتماد نداشته باشد یادگیری به نحو احسن انجام |